Żadne tam Mickiewicze, czas na poezję patriotyczną.

JM Rymkiewicz (pierwotnie jeszcze bardziej patriotycznie Szulc)

KREW

Krew rozlepiona na afiszach
Krew na chodnikach i na ścianach
Krew – jak poranna wtedy cisza
Krew – czarne plamy na ekranach

Krew na kamiennych szarych płytach
Na białych rękawiczkach Tuska
Krew która o nic was nie pyta
Krew jak złamana w sadzie brzózka

I jak na polach polne maki
I nad polami białe chmury
Jak narodowi dane znaki
Oni wznosili się do góry

Krew na fotelach tupolewa
Zmywana szlauchem o świtaniu
Jeszcze wam ona pieśń zaśpiewa
To będzie pieśń o zmartwychwstaniu

Przenieść ten wątek na "Półmisek Literata" i sypać pełnymi garściami te perły poezji!


Wojciech Wencel
In hora mortis

Jeszcze Polska nie zginęła póki my giniemy
póki nasi starsi bracia wędrują do ziemi

tam tajemne biją źródła tryskają strumienie
tam śmierć pada na kolana przed wiecznym istnieniem

tam zabici w ciemnym lesie modlą się za nami
tam powstańcy do Śródziemia idą kanałami

ścieżka wiedzie przez grób Pański – nie ma innej drogi
trzeba się owinąć w całun biały i czerwony

gdy przestaną nas hartować strzałem w potylicę
samoloty będą spadać za lub przed lotniskiem

mroźny wiatr ze wschodnich kresów wciąż nam wieje w plecy
gnie się trzcina nadłamana tli się płomyk świecy

a im bardziej bezsensowny twój zgon się wydaje
tym gorętsze składaj dzięki że jesteś Polakiem

naród tylko ten zwycięża razem ze swym Bogiem
który pocałunkiem śmierci ma znaczoną głowę

Ten pierwszy to chyba o kaczym okresie.

:liiina powstańcy schodzący do Śródziemia mnie kupili. Gdzie w warszawskich kanałach jest ten portal?

Nie zważaj Jarosławie na przycinki głupie,
którymi cię obdarza ta lewacka zgraja.
Kiedy mówią te złogi, że mają cię w dupie,
my w nabożnym natchnieniu urżniemy im jaja!

Dobre, bo moje

BTW. gdzie Rymkiewicz widział brzózki w sadzie? U mnie to tylko grusze, jabłonie i takie tam.

Aż sprawdziłem, kto to jest ten cały Wencel.

Nie wiem jak jest z resztą jego dzieł, ale mam nadzieję, że nie przypominają tej klepanki. Polska poezja nie mogła upaść tak nisko.

:fiol78 ścieżka wiedzie przez grób Pański, czyli mamy jakiś podkop do Jerozolimy