AFERA WĘGLOWA.
Kraków, 31 października.
Opinia publiczna była zaniepokojona od dłuższego czasu, alarmującemi wiadomościami o aferze węglowej we Lwowie, w której główną rolę grała firma Towarniskiego. Wspomniana firma ogłosiłą, że dostarczy węgla zgłaszającym się na podstawie umowy zawartej z Centralą węglową.
Ponieważ wszyscy mogli przypuszczać, ze chodziło o Centralę handlową, ta ostatnia ogłosiła, że p. Towarnickiemu nie przyznała żadnego węgla, że bez wiedzy dyrekcyj Centrali kasa przyjęła na rachunek 15.000 od p. Towarnickiego, ale te pieniądze, bezprawnie przyjęte przez urzędnika centrali p. K. (zasuspendowanego) zostały firmie Towarnickiego zwrócone.
Na tem właściwie sprawa została wyczerpana. Dochodzenie jednak śledcze przeciw p. Towarnickiemu, prowadzone przez sędziego Latoszyńskiego. skierowały się przeciw osobom wmieszanym w tę sprawę. Chodziło o ustalenie, o ile zarzuty skierowane ogólnikowo przeciw Centrali wojennej i dające wiele do myślenia, są uzasadnione.
Ponieważ sprawa zatoczyła ogromne kręgi, dotyczy najżywotniejszych spraw ludności, postaraliśmy się o zebranie informacyj bezstronnych, aby wysondować prawdę.
* * *
Jak się informujemy — prawda jest senzacyjna.
Afera p. Towarnickiego et consortes, to jedna strona medalu druga strona medalu, to akcya niezadowolonych handlarzy węgla, którzy są już pozbawieni krajowego węgla i nie mogę nim operować, obecnie nawet węgle górnośląskie utracą, które odebrane zostają prywatnym grosistom a oddane do dyspozycyj namiestnictwu, to zaś przez swój organ wykonawczy (centralę wojenna handlową) będzie dysponowało wszelkiemi zapasami węgla, i położy kres straszliwemu handlowi węglem na zwyżkę. Jakie nieproporcyonalne różnice w tym handlu wyrastały dość powiedzieć, że za wagon węgla, który Centrala, wojenna handlowa sprzedaje za 272 K stronie — płacono we Lwowie do 3000 K!
Jedną drogą, prowadzącą do przecięcia tej haniebnej spekulacyi, było skoncentrowanie całego kontyngentu węgla tak krajowego jak i obcokrajowego, przeznaczonego dla Galicyan, w jednych rękach. że podobne załatwienie sprawy nie było na rękę interesowanym, to nic dziwnego. Toteż sędzia śledczy Latoszyński był zalany doniesieniami, a nawet osobiście zgłaszali się do niego ci i owi interesowni w celu podania materyałów obciążajacych gospodarkę Centrali wojennej handlowej... Dowodów mieli dostarczyć inni akcyonaryusze Centrali — wydaleni przez dyrekcyę za niedozwolone manipulacye...
* * *
Cel tej roboty jest widoczny. Przez zohydzenie akcyi rozdzielczej chodzi grosistom o wyrwanie kontyngentu węgla obcokrajowego namiestnictwu, a może, jeśliby się dało – nawet kontyngentu węgla krajowego.
Akcya ta jednak bardzo złośliwa, spaliła na panewce. Sędzia Latoszyński stwierdził, że p. Towarnicki zawarł umowę z urzędnikiem p. K. (poza Centralą), przyrzekając za starania osobiste koło zapewnienia dostawy węgla prowizyę, na poczet której firma T. wypłaciła mu 5.000 K. Sama umowa w sobie byłaby niewinna przed wojną, — obecnie, kiedy chodzi o to, aby ceny nie były podbijane (prowizyę zaś muszą zapłacić strony prywatne) — umowa taka może być przedmiotem skargi sądowej. Wspomniany urzędnik zwrócił się do urzędnika Centrali woj. handlowej, p. K. i on to bez wiedzy dyrektorów w kasie Centrali złożył sumę 15.000 K na. rachunek Towarnickiego w nadziei, że dyrekcya przyzna następnie Towarnickiemu odpowiedni kontyngent węgla. Zamiast tego spotkało go zasuspendowanie,
Owo nadużycie dwóch urzędników usiłowała wyzyskać aglitacya grosistów, aby wyrwany im kontyngent węgla obcokrajowego przez obalenie Centrali handlowej woj., lub jej podważenie dla siebie w jakiś sposób zająć.
Ilustrowany Kuryer Codzienny, 01-11-1917
100lattemu.pl
