Dzisiaj dowiecie się, jak około 60 lat temu Szkoci ważyli swoje dzieci, gdzie pociągi przejeżdżały dosłownie przez środek miasta oraz gdzie polował Goering w lutym 1938 roku...
Po ukończeniu szkoły w 1958 r. Norris rozpoczął służbę w amerykańskich siłach powietrznych. Został wysłany do bazy Osan w Korei Południowej. Tam otrzymał przydomek "Chuck" i zaczął trenować wschodnie sztuki walki. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych kontynuował służbę w bazie lotniczej w Kalifornii. Zrezygnował w sierpniu 1962 roku.
Tarcze szlifierskie napędzane były przepływającą wodą w rzece, przy której stawiano manufaktury. Szlifierze zwani byli również "żółtymi brzuchami", z powodu żółtego pyłu, który leciał na nich z tarczy szlifierskiej. Pracowali leżąc na brzuchu, chroniąc w ten sposób swoje plecy przed ciągłym garbieniem się. Kierownictwo zachęcało pracowników do zabierania ze sobą psów, nie tylko dla towarzystwa, ale także by psy ogrzewały ich swym ciepłem, leżąc na nogach właścicieli.
Edenbridge to niewielkie miasteczko położone w hrabstwie Kent. W ubiegłym roku, zamiast spalenia kukły Fawkesa, mieszkańcy podłożyli ogień pod słomianą kukłę Donalda Trumpa. W tym roku "uhonorowali" bohatera głośnego sekskandalu, producenta filmowego Harveya Weinsteina. Tak wyglądała kukła przed spaleniem:
10 maja 2005 r. prezydenci George W. Bush (USA) i Micheil Saakaszwili (Gruzja) przemawiali na Placu Wolności w centrum Tbilisi. 28-letni Vladimir Arutyunian rzucił w stronę podium granat ręczny RGD-5. Granat nie wybuchł. Owinięty w chusteczkę w czerwoną kratkę, granat po drodze uderzył w dziewczynę, co zamortyzowało jego upadek. Zamachowiec zbiegł, ale został zidentyfikowany na podstawie zdjęć, które na Placu Wolności wykonał pewien profesor z Idaho. Arutyunian został schwytany przez gruzińską jednostkę antyterrorystyczną i skazany na dożywocie. Podczas pobytu w więzieniu, w lutym 2010, roku Arutyunian przeszedł z Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego na islam, wyhodował brodę i nauczył się arabskiego.
Zwłoki spoczywają pod szczytem Mount Everestu na wysokości około 8500 metrów n.p.m. Ciało znajduje się w zagłębieniu skalnym, przy grani, po stronie tybetańskiej. Nazwa pochodzi od zielonych, plastikowych butów, które cały czas znajdują się na nogach leżącego właściciela. Zwłok nie uprzątnięto od 1996 roku i stały się znakiem orientacyjnym dla wspinaczy podchodzących na wierzchołek od strony północnej.
Prawdopodobnie jest to ciało indyjskiego himalaisty Tsewanga Paljora, który zmarł w partii podszczytowej Mount Everestu 10 maja 1996 roku.
Syracuse zyskało przydomek "miasta z pociągami na ulicach". Pociągi jeździły po ulicach Syracuse od 1859 do 1936 roku.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą